Het belgische amateurtheater Le Nœud had het genoegen te mogen deelnemen aan een francofoon festival voor amateurgezelschappen in de prachtige Loirestreek in Frankrijk, meer bepaald te Cour-Cheverny.

Op woensdag 14 juli 2010 laden we ons decor en zijn ook wij helemaal opgeladen voor ons frans avontuur. Vertrek donderdagochtend bij dageraad. Na een rit zonder incidenten komen we om 15u aan te Cour-Cheverny. Het dorp lijkt erg rustig en de feestzaal is desolaat. Enkele techniekers, aanwezig voor het opzetten van het decor en de verlichting, wijzen ons de plaats aan waar de verantwoordelijken zich bevinden, namelijk in de zaal waar wij onze maaltijd zullen nuttigen. Van bij het eerste contact voelen we de klik en merken we dat het festival zich baadt in een “menselijk avontuur, in eenvoud en saamhorigheid”, zoals één der verantwoordelijken aangeeft. We nemen de tijd om onze gastheren op te zoeken bij wie we logeren en worden uitgenodigd voor een diner bij de voorzitter van het festival, Gabriël Giudicelli, samen met alle techniekers en medewerkers. Gemoedelijke maaltijd temidden de zomerse geuren van de tuin, onder een sterrenhemel en het waakzame oog van de bonzaïs welke netjes naast elkaar staan en die de trots van de verzamelaar betekenen. De wijnen van C-C, welke wij ons niet ontzeggen, hebben hun gouden, roze en zelfs rode kleed aan. Op vrijdag 16 juli- speeldag- trachten de acteurs zich te ontspannen door een bezoek te brengen aan het kasteel van Cheverny, beroemd bij de Belgen sinds het model stond voor het kasteel van Molinsart van kapitein Haddock.

Na het ontbijt, wanneer de regisseur zich bij ons voegt, monteren we het décor, geholpen door 3 sympathieke en doeltreffende technici. Vervolgens nemen we wat rust bij onze gastheren alvorens ons naar het gemeentehuis te begeven voor de officiële opening van het festival, in het gezelschap van de 5 burgemeesters van de organiserende gemeentes en van de senator-burgemeester van Loire-et-Cher. Nu komen we eindelijk tot onze avond. De acteurs concentreren zich in de coulissen: spelen voor een vreemd publiek vormt telkens een uitdaging. We zijn in het land van “trek-uw-plan” in de loges zonder aangepaste verlichting en andere faciliteiten! Voldoende bewijs dat we echte artiesten zijn… Langzaam maar zeker loopt de zaal vol, 190 personen zullen genieten van onze voorstelling van “Le Jardin”, geschreven door Brigitte Buc.

De ontmanteling van het décor, net zoals het laden van de camionette, gebeurt in goede stemming, een beetje verdrietig toch omdat het reeds voorbij is. We worden geholpen door een doeltreffende ploeg en drinken nog 1-2-3 laatste glazen. Ook daar staat de zorg voor een goed onthaal voorop bij de organisatoren. We worden geïnterviewd door een journaliste van wie er een heel mooi artikel zal verschijnen in de “Nouvelle république”. Daarna dodo. Ziehier het eerste deel van ons verblijf, met als hoogtepunt de opvoering. Een enkel minpunt: aangezien we de eersten waren om op te treden – de troep van 15u had zich niet aangemeld- en aangezien een deel van onze groep ’s anderdaags vertrok, kregen we niet de gelegenheid veel andere deelnemers te ontmoeten. Dit gezegd zijnde was het toch een waardevolle belevenis en, als ander belangrijk punt, het heeft onze acteurs energie gegeven alsook aan de begeleiders en de rest van het gezelschap dat in België achterbleef. ‘s Anderendaags gaat de camionette met 3 acteurs terug richting Gent. De dag is beduidend ontspannender voor diegenen die achterblijven! Weg stress, weg plankenkoorts. De “Nœudisten” genieten ’s ochtends van een bezoek aan het kasteel van Chambord, Beauregard op het middaguur en bekijken de voorstelling van “Adultères” (De overspeligen) van Woody Allen door het gezelschap “A tour de rôle” uit Marly-le-Roi. Wanneer we de vergelijking maken stellen we vast dat “Le Noeud” zeker niet moet onderdoen! ’s Avonds wordt de tafel weer gedekt voor een spektakel met diner in een volle zaal. De maaltijd wordt opgevrolijkt met een récital, opgevoerd door “Il était une voix”, koor waarvan de voorzitter van het festival, Gabriël Giudicelli, deel uitmaakt. Vervolgens wonen we de onstuimige vertoning bij van “Frou-frou les Bains” van Patrick Haudecoeur door het gezelschap “Coup de théatre” uit Périgueux. Deze dag geeft ons ook de gelegenheid contact te nemen met enkele aanwezige gezelschappen, waaronder het andere verkozen Belgische gezelschap en de verantwoordelijken van een troep die speciaal uit Luik is gekomen om de festivalvoorstellingen te zien. De laatste dag, na een stevig ontbijt en een warm afscheid van onze sympathieke gastheren, nemen we ook afscheid van de organisatoren, we vatten de terugweg aan- verplichte stop te Blois om het kasteel te bezoeken waarvan de muren zo vele gekroonde hoofden mekaar hebben zien opvolgen. Aan het eind van de weg wacht ons de dagelijkse routine: werk, gezin, diverse bezigheden, waaronder de repetities voor de volgende productie, maar ondertussen zijn we een warm aan te bevelen ervaring rijker. Het festival bracht 12 voorstellingen vanuit alle hoeken van Frankrijk. Uit de 164 ingediende kandidaturen werden wij verkozen en we zijn trots en blij aan dit grote feest voor het amateurtheater te hebben deelgenomen.

Le Nœud

Lees het artikel in pdf versie (Frans) : la Nouvelle République 18/07/2010

Kleine anekdote: we beëindigen ons ochtendlijk bezoek aan het kasteel van Cheverny. Twee dames, omringd door tuilen bloemen, beheren de boeketten bestemd voor de zalen van het kasteel. Doch we moeten ons decor versieren met bloemen… Wie geen risico’s neemt krijgt niets… Zodoende speelden we ’s avonds in een bloemrijk decor met diverse bloemen afkomstig uit de tuinen van één van de mooiste kastelen langs de Loire, ons vriendelijk aangeboden door de charmante bloemenmeisjes !